Paio-de-mar
Cymodocea nodosa
Cymodoceaceae
Noms en français : Cymodocée, Paille-de-mer.
Descripcioun :La paio-de-mar trachis dins la mieterrano ounte fai de coulounìo gaire sarrado (au contro di Posidonia e Zostera). D'un long rizoumo rebalant parton de fueio en riban larjo de 3 à 6 mm (6 à 15 mm pèr Posidonia) emé lou bout denticula (au contro de Zostera). Li flour soun proun tihouso de vèire.
Usanço :Es uno planto proutegido forço impourtanto pèr la counservacioun de la bioudiversita marino.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cymodocea
Famiho : Cymodoceaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 à 2 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : -15 à 0 m
Aparado :
Vo
Abriéu à jun
Liò : Aigo
- Mar
Estànci : Termoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Cymodocea nodosa (L.) Delile, 1813
Borbori
Bunias erucago
Brassicaceae Cruciferae
Noms en français : Bunias fausse roquette, Masse au bedeau.
Descripcioun :Planto annalo d'auturo mejano (20 à 50 cm) que se recounèis à si cambo cuberto de glando roujo, à si fueio d'en aut que dounon d'èr à-n-aquéli de la rouqueto jauno (aquéli d'en bas soun mai retaiado) e subretout à si fru cresta. En mai d'acò a uno forto oudour quouro fretas si fueio.
Usanço :Es uno planto proun acro que fai pissa. Se pòu pamens manja cruso o cue. Lou noum proupousa èi pas prouvençau, mai vèn de la tiero de R.J. Carbonel : Noms patois des plantes d'Entraygues et de Mur-de-Barrez (Aveyron) 1904, Académie de géographie botanique.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 (80) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Bunias
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 8 à 14 mm
Flourido : Printems
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à avoust
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Bunias erucago L., 1753